Erguín a mirada doente. Ao mellor non era ese o meu día de sorte.
Carallo!!.
Sempre chove?!!
Saquei dos petos as dúas pedras que recollera na cuneta pegada ao roleiro.
Buff.
Teño o demo no corpo. Apreto os dentes e doulle forte.
Na cabeza teño aquela canción. Escoito o saxo, a batería e o baixo. O cantante seica xa morreu.
……….
Durmín moito, os músicos comezaron de novo ao compás e ao día seguinte todo cambiou.
Subscrever:
Enviar feedback (Atom)
1 comentário:
levo cosa dunha semana casi lendo esto cada dia.... ainda non o entendo ben pero dame algo....
saude rapaz
Enviar um comentário